|
Lijst met woorden van 10 letters bevattend met ••••• Snelle modus Klik om een zevende letter toe te voegen
Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 24 woorden van tien letters bevattend met B, D, 2I, N en Tbanditisme beitelde␣in benedictie bijgietend bijzittend bindt␣dicht breiden␣uit Brits-Indië buitendien buitendijk buitenkind dichtbindt driftbuien inbeitelde inbijtende kinderbint obediëntie ontbinding subsidiënt uitbijtend uitbreiden uitbuigend uitbuikend uitbuitend 33 definities gevonden- banditisme — n. Het optreden van bandieten, georganiseerde misdadigheid.
- beitelde␣in — w. Enkelvoud verleden tijd van inbeitelen.
- benedictie — n. (Religie) dankgebed. — n. (Religie) zegen uitgesproken door een rooms-katholieke priester.
- bijgietend — w. Onvoltooid deelwoord van bijgieten.
- bijzittend — w. Onvoltooid deelwoord van bijzitten.
- bindt␣dicht — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtbinden. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtbinden. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van dichtbinden.
- breiden␣uit — w. Meervoud tegenwoordige tijd van uitbreiden.
- Brits-Indië — eig. (Geschiedenis) (toponiem) een gewezen Britse kolonie die…
- buitendien — bijw. (Formeel) bovendien.
- buitendijk — n. (Waterbeheer) dijk die als directe waterkering dienst doet.
- buitenkind — n. Kind van buiten de stad, plattelandskind. — n. (Antillen:) kind van een andere dan de vaste partner.
- dichtbindt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtbinden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtbinden.
- driftbuien — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord driftbui.
- inbeitelde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van inbeitelen.
- inbijtende — w. Verbogen vorm van inbijtend, het onvoltooid deelwoord van inbijten.
- kinderbint — n. (Bouwkunde) kleine balk in een balklaag van een vloer die haaks…
- obediëntie — n. Gehoorzaamheid (van kloosterlingen).
- ontbinding — n. Het ontbinden. — n. Beëindiging, opheffing. — n. (Wiskunde) het ontbinden in factoren.
- subsidiënt — n. Degene die, het lichaam dat subsidie verleent.
- uitbijtend — w. Onvoltooid deelwoord van uitbijten.
- uitbreiden — w. Overgankelijk iets een groter oppervlak laten innemen. — w. Wederkerend zich uitbreiden: zich over een groter deel verspreiden. — w. Toenemen in aantal.
- uitbuigend — w. Onvoltooid deelwoord van uitbuigen.
- uitbuikend — w. Onvoltooid deelwoord van uitbuiken.
- uitbuitend — w. Onvoltooid deelwoord van uitbuiten.
Zie deze lijst voor:
| |