|
Lijst met woorden van 11 letters bevattend met ••••• Snelle modus Klik om een zevende letter toe te voegen
Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 19 woorden van elf letters bevattend met B, D, 2R, T en Ubestuurders betreurende bitterkruid bitter␣kruid broodvrucht bruidstaart brutobedrag burgerde␣uit burgerstand buurtvaders distribueer houtboorder importbruid obstrueerde obstruerend stadsburger troubadours uitbranders uitburgerde 22 definities gevonden- bestuurders — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord bestuurder.
- betreurende — w. Verbogen vorm van betreurend, het onvoltooid deelwoord van betreuren.
- bitterkruid — n. Naam voor planten uit het geslacht Picris , waarvan enkele… — n. Naam voor planten uit het geslacht Lewisia , afkomstig uit Noord-Amerika.
- bitter␣kruid — fr. (Jiddisch-Hebreeuws) (religie) (voeding) maror, bitter smakend…
- broodvrucht — n. (Groente) vrucht van de broodboom Artocarpus altilis (wikidata…
- bruidstaart — n. (Voeding) taart die ter gelegenheid van een bruiloft wordt gegeten.
- brutobedrag — n. (Financieel) hoeveelheid geld vóór aftrek van de belastingen…
- burgerde␣uit — w. Enkelvoud verleden tijd van uitburgeren.
- burgerstand — n. De klasse van de burgers (boven de boerenstand maar lager in…
- buurtvaders — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord buurtvader.
- distribueer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van distribueren. — w. Gebiedende wijs van distribueren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van distribueren.
- houtboorder — n. (Vlinders) Cossidae een familie van vlinders in de superfamilie…
- importbruid — n. Een bruid die uit het buitenland komt.
- obstrueerde — w. Enkelvoud verleden tijd van obstrueren.
- obstruerend — w. Onvoltooid deelwoord van obstrueren.
- stadsburger — n. Een burger van een stad.
- troubadours — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord troubadour.
- uitbranders — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitbrander.
- uitburgerde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitburgeren.
Zie deze lijst voor:
| |