|
Lijst met woorden van 11 letters bevattend met •••••• Snelle modus Klik om een achtste letter toe te voegen
U hebt de limiet van 7 letter bereikt. Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 13 woorden van elf letters bevattend met 2D, E, H, O en 2Rbroederhand driehonderd hardsoldeer hercodeerde hercoderend herdershond honderddrie honderdvier huurde␣onder onderhurend onderhuurde vierhonderd woordhouder 26 definities gevonden- broederhand — n. Het schudden van handen als teken van verbondenheid en vriendschap.
- driehonderd — num. "300", het getal tussen tweehonderdnegenennegentig en driehonderdeen… — n. Dat wat in een (rang)ordening met 300 is aangeduid. — n. Groep van 300 eenheden.
- hardsoldeer — n. Soldeer dat sterkere verbindingen oplevert dan zachtsoldeer. — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hardsolderen. — w. Gebiedende wijs van hardsolderen.
- hercodeerde — w. Enkelvoud verleden tijd van hercoderen.
- hercoderend — w. Onvoltooid deelwoord van hercoderen.
- herdershond — n. Hond die een kudde bewaakt. — n. Hond uit een ras dat is gefokt om kuddes te bewaken.
- honderddrie — num. "103", het getal tussen honderdtwee en honderdvier, honderd plus drie. — n. Dat wat in een (rang)ordening met 103 is aangeduid. — n. Groep van 103 eenheden.
- honderdvier — num. "104", het getal tussen honderddrie en honderdvijf, honderd plus vier. — n. Dat wat in een (rang)ordening met 104 is aangeduid. — n. Groep van 104 eenheden.
- huurde␣onder — w. Enkelvoud verleden tijd van onderhuren.
- onderhurend — w. Onvoltooid deelwoord van onderhuren.
- onderhuurde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van onderhuren. — w. Verbogen vorm van onderhuurd, voltooid deelwoord van onderhuren. — w. Enkelvoud verleden tijd van onderhuren.
- vierhonderd — num. "400", het getal tussen driehonderdnegenennegentig en vierhonderdeen… — n. Dat wat in een (rang)ordening met 400 is aangeduid. — n. Groep van 400 eenheden.
- woordhouder — n. Iemand die zich aan zijn/haar woord houdt.
Zie deze lijst voor:
| |