|
Lijst met woorden van 9 letters bevattend met •••••• Snelle modus Klik om een achtste letter toe te voegen
U hebt de limiet van 7 letter bereikt. Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 23 woorden van negen letters bevattend met D, E, 2I, N, R en Udiepbruin dis-mineur druisen␣in druiste␣in duinenrij indruisen indruiste induratie industrie inruilden inruilend inruimden inruimend nieskruid rijden␣uit ruilden␣in ruimden␣in ruitijden tuinderij tuinierde uitreding uitrijden uitvinder 25 definities gevonden- diepbruin — bijv. Intens, donker bruin.
- dis-mineur — n. (Muziek) het akkoord dis - fis - ais, de kleine drieklank op… — n. (Muziek) de toonsoort waarvan #1 het grondakkoord is.
- druisen␣in — w. Meervoud tegenwoordige tijd van indruisen.
- druiste␣in — w. Enkelvoud verleden tijd van indruisen.
- duinenrij — n. Een doorlopende serie duinen die samen een zweewering vormen.
- indruisen — w. Inergatief ~ tegen tegenstrijdig zijn met iets, een regel overtreden.
- indruiste — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van indruisen.
- induratie — n. (Medisch) verharding.
- industrie — n. Nijverheid.
- inruilden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van inruilen.
- inruilend — w. Onvoltooid deelwoord van inruilen.
- inruimden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van inruimen.
- inruimend — w. Onvoltooid deelwoord van inruimen.
- nieskruid — n. Helleborus giftige plant die vroeg in het voorjaar bloeit.
- rijden␣uit — w. Meervoud tegenwoordige tijd van uitrijden.
- ruilden␣in — w. Meervoud verleden tijd van inruilen.
- ruimden␣in — w. Meervoud verleden tijd van inruimen.
- ruitijden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord ruitijd.
- tuinderij — n. Kwekerij, tuinbouwbedrijf.
- tuinierde — w. Enkelvoud verleden tijd van tuinieren.
- uitreding — n. Het uitrusten van een schip voor een vaartocht.
- uitrijden — w. Ergatief rijdend weggaan, rijden verlaten. — w. Overgankelijk rijdend voltooien.
- uitvinder — n. (Beroep) persoon die uitvindingen doet.
Zie deze lijst voor:
| |