|
Lijst met woorden van 8 letters bevattend met ••••• Snelle modus Klik om een zevende letter toe te voegen
Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 14 woorden van acht letters bevattend met E, F, G, I, T en Uaftuigde aftuigen geeft␣uit groef␣uit hufterig stuif␣weg tuigde␣af tuigen␣af uitgeeft uitgifte uitgroef wegstuif wegwuift wuift␣weg 25 definities gevonden- aftuigde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aftuigen.
- aftuigen — w. Overgankelijk (scheepvaart) ontdoen van alle tuig. — w. Overgankelijk versieringen verwijderen. — w. Overgankelijk iemand een flinke afstraffing geven.
- geeft␣uit — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitgeven. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitgeven. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van uitgeven.
- groef␣uit — w. Enkelvoud verleden tijd van uitgraven.
- hufterig — bijv. (Informeel) zich gedragend als een hufter.
- stuif␣weg — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegstuiven. — w. Gebiedende wijs van wegstuiven. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegstuiven.
- tuigde␣af — w. Enkelvoud verleden tijd van aftuigen.
- tuigen␣af — w. Meervoud tegenwoordige tijd van aftuigen.
- uitgeeft — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitgeven. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitgeven.
- uitgifte — n. Het uitgeven, op de markt brengen. — n. Officieel afschrift.
- uitgroef — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitgraven.
- wegstuif — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegstuiven.
- wegwuift — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegwuiven. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegwuiven.
- wuift␣weg — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegwuiven. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegwuiven. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van wegwuiven.
Zie deze lijst voor:
| |