|
Lijst met woorden van 9 letters bevattend met ••••• Snelle modus Klik om een zevende letter toe te voegen
Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 17 woorden van negen letters bevattend met E, F, 2I, T en Ucijfer␣uit figuratie fluitiste fruitbier fruitisme inductief instuifje intrusief intuïtief situatief stierf␣uit uitcijfer uitgiften uitgiftes uitstierf uitwuifde wuifde␣uit 23 definities gevonden- cijfer␣uit — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitcijferen. — w. Gebiedende wijs van uitcijferen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitcijferen.
- figuratie — n. (Muziek) versiering van het hoofdthema, bv. toonladder- en akkoordfiguren. — n. Geheel van op iets aangebrachte figuren, voorstelling in figuren. — n. De aankleding van een scène met figuranten.
- fluitiste — n. (Beroep) Een fluitspeelster.
- fruitbier — n. (Drinken) bier waarbij aan het einde van het brouwproces een…
- fruitisme — n. Extreme vorm van vegetarisme waarbij alleen boomvruchten en…
- inductief — bijv. Na detailonderzoek, uit het bijzondere tot het algemene besluitend. — bijv. (Natuurkunde) betrekking hebbend op (magnetische) inductie.
- instuifje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord instuif.
- intrusief — bijv. Op een wijze waarbij, zonder toestemming of daartoe geautoriseerd… — bijv. Intrusief; in relatie tot penetratietesten (ook wel: pentesten)…
- intuïtief — bijv. Gevoelsmatig, instinctmatig, gedachteloos.
- situatief — bijv. Met betrekking tot een geheel van omstandigheden.
- stierf␣uit — w. Enkelvoud verleden tijd van uitsterven.
- uitcijfer — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitcijferen.
- uitgiften — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitgifte.
- uitgiftes — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitgifte.
- uitstierf — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitsterven.
- uitwuifde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitwuiven.
- wuifde␣uit — w. Enkelvoud verleden tijd van uitwuiven.
Zie deze lijst voor:
| |