|
Lijst met woorden van 8 letters bevattend met •••••• Snelle modus Klik om een achtste letter toe te voegen
U hebt de limiet van 7 letter bereikt. Klik om een letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 19 woorden van acht letters bevattend met 2E, G, L, N, O en Pepilogen geilen␣op gospelen kogelpen leepogen legden␣op leggen␣op legt␣open lopen␣weg ongepeld openlegt opgeilen opgelden oplegden opleggen ploegden ploegend polygeen weglopen 26 definities gevonden- epilogen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord epiloog.
- geilen␣op — w. Meervoud tegenwoordige tijd van opgeilen.
- gospelen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord gospel.
- kogelpen — n. Balpen.
- leepogen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord leepoog.
- legden␣op — w. Meervoud verleden tijd van opleggen.
- leggen␣op — w. Meervoud tegenwoordige tijd van opleggen.
- legt␣open — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van openleggen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van openleggen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van openleggen.
- lopen␣weg — w. Meervoud tegenwoordige tijd van weglopen.
- ongepeld — bijv. Dat iets (nog) niet is ontdaan van de schil of dop.
- openlegt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van openleggen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van openleggen.
- opgeilen — w. Iemand seksueel prikkelen. — w. Iemand actiever maken, iemand alerter maken.
- opgelden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord opgeld.
- oplegden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van opleggen.
- opleggen — w. Overgankelijk iets een liggende plaats geven op iets anders. — w. Overgankelijk ~ met een laag sierhout aanbrengen op een minder… — w. Ditransitief iemand iets ~: iemand aan een dwangmaatregel onderwerpen.
- ploegden — w. Meervoud verleden tijd van ploegen.
- ploegend — w. Onvoltooid deelwoord van ploegen.
- polygeen — bijv. Meer dan één oorsprong hebbend.
- weglopen — w. Ergatief een plaats verlaten. — w. Ergatief ~ van iemand of iets verlaten (al dan niet lopend).
Zie deze lijst voor:
| |