|
Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zesde letter te kiezen
Klik om de vijfde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 8 9 10 11 12 13
Er zijn 25 woorden beginnend met AANDUaanduid aanduidde aanduidden aanduiden aanduidend aanduidende aanduiding aanduidingen aanduidinkje aanduidinkjes aanduidt aandurf aandurfde aandurfden aandurft aandurven aandurvend aandurvende aanduw aanduwde aanduwden aanduwen aanduwend aanduwende aanduwt 30 definities gevonden- aanduid — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduiden.
- aanduidde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aanduiden.
- aanduidden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aanduiden.
- aanduiden — w. Overgankelijk aanwijzen, aantonen, duidelijk maken, tonen, bewijzen. — w. Benoemen.
- aanduidend — w. Onvoltooid deelwoord van aanduiden.
- aanduidende — w. Verbogen vorm van aanduidend, het onvoltooid deelwoord van aanduiden.
- aanduiding — n. Waardoor iets duidelijk wordt, aanwijzing, vingerwijzing, teken, wenk.
- aanduidingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord aanduiding.
- aanduidinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord aanduiding.
- aanduidinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord aanduiding.
- aanduidt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduiden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduiden.
- aandurf — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aandurven.
- aandurfde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aandurven.
- aandurfden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aandurven.
- aandurft — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aandurven. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aandurven.
- aandurven — w. Overgankelijk de moed hebben om te beginnen met, durven te doen.
- aandurvend — w. Onvoltooid deelwoord van aandurven.
- aandurvende — w. Verbogen vorm van aandurvend, het onvoltooid deelwoord van aandurven.
- aanduw — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduwen.
- aanduwde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aanduwen.
- aanduwden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aanduwen.
- aanduwen — w. Vaster duwen. — w. Overgankelijk verplaatsen door te duwen.
- aanduwend — w. Onvoltooid deelwoord van aanduwen.
- aanduwende — w. Verbogen vorm van aanduwend, het onvoltooid deelwoord van aanduwen.
- aanduwt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduwen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanduwen.
| |