|
Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zevende letter te kiezen
Klik om de zesde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 8 9 10 11 12 13
Er zijn 24 woorden beginnend met AANKLAaanklaag aanklamp —— aanklaagt aanklacht aanklagen aanklager aanklampt —— aanklaagde aanklagend aanklagers aanklampen aanklampte —— aanklaagden aanklachten aanklachtje aanklagende aanklampend aanklampten —— aanklaagster aanklachtjes aanklagertje aanklampende —— aanklaagsters aanklagertjes 29 definities gevonden- aanklaag — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklagen.
- aanklamp — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklampen.
- aanklaagt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklagen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklagen.
- aanklacht — n. (Juridisch) bij de rechtbank ingediende beschuldiging of klacht. — n. Een gesproken of geschreven beschuldiging.
- aanklagen — w. Overgankelijk, (juridisch) iemands handelingen bij een gerechtelijke…
- aanklager — n. (Juridisch) iemand die een strafzaak aanspant.
- aanklampt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklampen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanklampen.
- aanklaagde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aanklagen.
- aanklagend — w. Onvoltooid deelwoord van aanklagen.
- aanklagers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord aanklager.
- aanklampen — w. (Scheepvaart) enteren. — w. Overgankelijk aanspreken, vaak op hinderlijke wijze. — w. Inergatief aanhaken, zich net aan bij de rest voegen.
- aanklampte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aanklampen.
- aanklaagden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aanklagen.
- aanklachten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord aanklacht.
- aanklachtje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord aanklacht.
- aanklagende — w. Verbogen vorm van aanklagend, het onvoltooid deelwoord van aanklagen.
- aanklampend — w. Onvoltooid deelwoord van aanklampen.
- aanklampten — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aanklampen.
- aanklaagster — n. (Juridisch) vrouw die een strafzaak aanhangig maakt bij de rechter.
- aanklachtjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord aanklacht.
- aanklagertje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord aanklager.
- aanklampende — w. Verbogen vorm van aanklampend, het onvoltooid deelwoord van aanklampen.
- aanklaagsters — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord aanklaagster.
- aanklagertjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord aanklager.
| |