Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zesde letter te kiezen
Klik om de vijfde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 9 10 11 12 13 14 15
Er zijn 21 woorden beginnend met GEWEEgeweeklaag geween geweer geweerkolf geweerkolfje geweerkolfjes geweerkolven geweerschot geweerschoten geweerschotje geweerschotjes geweerschutter geweerschutters geweertje geweertjes geweertrekker geweertrekkers geweervet geweervuren geweervuur geweest 21 definities gevonden- geweeklaag — n. Het aanhoudend uiting geven aan pijn of verdriet.
- geween — n. Aanhoudend zachtjes huilen.
- geweer — n. (Militair) een draagbaar vuurwapen dat met twee handen moet worden bediend.
- geweerkolf — n. (Techniek) het gedeelte van het geweer dat bij het schieten…
- geweerkolfje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord geweerkolf.
- geweerkolfjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord geweerkolf.
- geweerkolven — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord geweerkolf.
- geweerschot — n. Een schot van een geweer.
- geweerschoten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord geweerschot.
- geweerschotje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord geweerschot.
- geweerschotjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord geweerschot.
- geweerschutter — n. Iemand die projectielen afschiet door een draagbaar, met beide…
- geweerschutters — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord geweerschutter.
- geweertje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord geweer.
- geweertjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord geweer.
- geweertrekker — n. Hendeltje aan een draagbaar vuurwapen met een lange loop, dat…
- geweertrekkers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord geweertrekker.
- geweervet — n. Vet of dikke olie waarmee men een vuurwapen kan smeren en onderhouden.
- geweervuren — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord geweervuur.
- geweervuur — n. (Militair) het vuren met geweren.
- geweest — w. Vormt de voltooide tijden.
|