Lijst met woorden beginnend met

  Snelle modus

Klik om de zesde letter te kiezen

Klik om de vijfde letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  5  6  8  9  10  11  12  13  14  15  16

Er zijn 25 woorden beginnend met PROVO

provo  provocateur  provocateurs  provocateurtje  provocateurtjes  provocatie  provocaties  provocatietje  provocatietjes  provocatrice  provocatrices  provocatricetje  provocatricetjes  provoceer  provoceerde  provoceerden  provoceert  provoceren  provocerend  provocerende  provoost  provoosten  provootje  provootjes  provo's

35 definities gevonden

• provo — n. (Politiek) (filosofie) beweging die midden jaren zestig van… — n. Provocerende, tegen het gezag in opstand komende jongere die…
• provocateur — n. Iemand die provoceert (anderen tracht te verleiden tot iets).
• provocateurs — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocateurtje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocateurtjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocatie — n. Het opzettelijk oproepen van een ongewenste toestand of handeling…
• provocaties — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provocatietje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provocatietjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provocatrice — n. Vrouwelijke vorm van provocateur.
• provocatrices — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
• provocatricetje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
• provocatricetjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
• provoceer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Gebiedende wijs van provoceren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren.
• provoceerde — w. Enkelvoud verleden tijd van provoceren.
• provoceerden — w. Meervoud verleden tijd van provoceren.
• provoceert — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van provoceren.
• provoceren — w. Overgankelijk een reactie oproepen, uitdagen. — w. Overgankelijk een negatieve reactie oproepen.
• provocerend — w. Onvoltooid deelwoord van provoceren. — bijv. De bedoeling hebbend om iemand te activeren. — bijv. Een negatieve reactie oproepend.
• provocerende — w. Verbogen vorm van provocerend, het onvoltooid deelwoord van provoceren.
• provoost — n. (Geschiedenis) functionaris, belast met de handhaving van orde en tucht. — n. Gevangenis voor soldaten. — n. Militaire straf.
• provoosten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provoost.
• provootje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provo.
• provootjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provo.
• provo's — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provo.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 67 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 69 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: 67 woorden
• Italiaans WikiWoordenboek: 56 woorden
• Duits WikiWoordenboek: 62 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: 9 woorden

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.