Lijst met woorden beginnend met

  Snelle modus

Klik om de zesde letter te kiezen

Klik om de vijfde letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  7  8  9  10  11  12  13

Er zijn 22 woorden beginnend met TOEWI

toewierp  toewierpen  toewijd  toewijdde  toewijdden  toewijden  toewijdend  toewijdende  toewijding  toewijdingen  toewijdinkje  toewijdinkjes  toewijdt  toewijs  toewijst  toewijzen  toewijzend  toewijzende  toewijzing  toewijzingen  toewijzinkje  toewijzinkjes

26 definities gevonden

• toewierp — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van toewerpen.
• toewierpen — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van toewerpen.
• toewijd — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijden.
• toewijdde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van toewijden.
• toewijdden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van toewijden.
• toewijden — w. Ergens met grote zorg aandacht aan besteden en zich voor geven. — w. Ergens aan wijden.
• toewijdend — w. Onvoltooid deelwoord van toewijden.
• toewijdende — w. Verbogen vorm van toewijdend, het onvoltooid deelwoord van toewijden.
• toewijding — n. Ergens met zorg op gericht zijn, met veel inzet.
• toewijdingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord toewijding.
• toewijdinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord toewijding.
• toewijdinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord toewijding.
• toewijdt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijden.
• toewijs — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijzen.
• toewijst — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijzen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toewijzen.
• toewijzen — w. Ditransitief goederen of fondsen een bestemming geven.
• toewijzend — w. Onvoltooid deelwoord van toewijzen.
• toewijzende — w. Verbogen vorm van toewijzend, het onvoltooid deelwoord van toewijzen.
• toewijzing — n. Uitsluitende toekenning. — n. (Juridisch) rechterlijke uitspraak waarbij de eiser gelijk krijgt.
• toewijzingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord toewijzing.
• toewijzinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord toewijzing.
• toewijzinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord toewijzing.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.