Lijst met woorden van 9 letters beginnend met

  Snelle modus

Klik om de zesde letter te kiezen

Klik om de vijfde letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  21

Er zijn 15 woorden van negen letters beginnend met VRAAG

vraagbaak  vraagde␣af  vraagde␣na  vraagde␣op  vraag␣door  vraagkant  vraag␣over  vraagpunt  vraag␣rond  vraagster  vraagstuk  vraagt␣aan  vraagt␣mee  vraagt␣uit  vraagvorm

30 definities gevonden

• vraagbaak — n. Persoon tot wie men zich om raad of de oplossing van moeilijke… — n. Boekwerk dat op allerlei vragen antwoord geeft, naslagwerk…
• vraagde␣af — w. Enkelvoud verleden tijd van afvragen.
• vraagde␣na — w. Enkelvoud verleden tijd van navragen.
• vraagde␣op — w. Enkelvoud verleden tijd van opvragen.
• vraag␣door — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doorvragen. — w. Gebiedende wijs van doorvragen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van doorvragen.
• vraagkant — n. (Economie) de partij die een product wil kopen.
• vraag␣over — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van overvragen. — w. Gebiedende wijs van overvragen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van overvragen.
• vraagpunt — n. Openstaande kwestie waar nog vragen over zijn.
• vraag␣rond — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rondvragen. — w. Gebiedende wijs van rondvragen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rondvragen.
• vraagster — n. Vrouwelijke vorm van vrager.
• vraagstuk — n. Dilemma, probleem. — n. Opgave, probleem.
• vraagt␣aan — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanvragen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanvragen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van aanvragen.
• vraagt␣mee — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meevragen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meevragen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van meevragen.
• vraagt␣uit — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitvragen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitvragen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van uitvragen.
• vraagvorm — n. (Taalkunde) een zin die een vraag inhoudt. — n. Een manier hoe men een vraag stelt op een examen.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.