|
Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zevende letter te kiezen
Klik om de zesde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 8 9 10 11 12 13 16 17 19
Er zijn 16 woorden beginnend met VERHOUverhou verhoud verhouden verhoudend verhoudende verhouding verhoudingen verhoudingsgetal verhoudingsgetallen verhoudingsgewijs verhoudinkje verhoudinkjes verhoudt verhouten verhoutend verhoutte 25 definities gevonden- verhou — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden. — w. Gebiedende wijs van verhouden. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden.
- verhoud — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden. — w. Gebiedende wijs van verhouden. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden.
- verhouden — w. Wederkerend zich ~: een betrekking hebben tot iets of iemand. — w. Wederkerend (wiskunde) zich ~ getalsmatig een bepaalde verhouding hebben.
- verhoudend — w. Onvoltooid deelwoord van verhouden.
- verhoudende — w. Verbogen vorm van verhoudend, het onvoltooid deelwoord van verhouden.
- verhouding — n. (Wiskunde) een verband in de vorm van een breuk tussen getalsmatige… — n. De betrekking van personen onderling. — n. Een intieme, duurzame relatie tussen twee personen.
- verhoudingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord verhouding.
- verhoudingsgetal — n. Een getal dat ontstaat door deling van twee andere getallen.
- verhoudingsgetallen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord verhoudingsgetal.
- verhoudingsgewijs — bijv. In verhouding tot iets anders, naar verhouding, een vergelijking…
- verhoudinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord verhouding.
- verhoudinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord verhouding.
- verhoudt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verhouden. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van verhouden.
- verhouten — w. (Plantkunde) een houtachtige structuur krijgen.
- verhoutend — w. Onvoltooid deelwoord van verhouten.
- verhoutte — w. Enkelvoud verleden tijd van verhouten.
| |