|
Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zevende letter te kiezen
Klik om de zesde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 10 11 12 13 14 15 16 17
Er zijn 16 woorden beginnend met VERONGverongelijk verongelijken verongelijkend verongelijkende verongelijkt verongelijkte verongelijkten verongelijktheden verongelijktheid verongeluk verongelukken verongelukkend verongelukkende verongelukt verongelukte verongelukten 26 definities gevonden- verongelijk — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken. — w. Gebiedende wijs van verongelijken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken.
- verongelijken — w. Onrechtvaardig behandelen.
- verongelijkend — w. Onvoltooid deelwoord van verongelijken.
- verongelijkende — w. Verbogen vorm van verongelijkend, het onvoltooid deelwoord van verongelijken.
- verongelijkt — bijv. Boos door vermeend onrecht. — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken.
- verongelijkte — w. Enkelvoud verleden tijd van verongelijken.
- verongelijkten — w. Meervoud verleden tijd van verongelijken.
- verongelijktheden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord verongelijktheid.
- verongelijktheid — n. Het zich tekort gedaan voelen.
- verongeluk — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. Gebiedende wijs van verongelukken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken.
- verongelukken — w. Ergatief bij (tot personen) een ongeluk om het leven komen. — w. (Figuurlijk) mislukken, niet goed terechtkomen. — w. (Tot vervoermiddelen) onbruikbaar worden door ongeluk.
- verongelukkend — w. Onvoltooid deelwoord van verongelukken.
- verongelukkende — w. Verbogen vorm van verongelukkend, het onvoltooid deelwoord van verongelukken.
- verongelukt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van verongelukken.
- verongelukte — w. Enkelvoud verleden tijd van verongelukken.
- verongelukten — w. Meervoud verleden tijd van verongelukken.
| |