Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de achtste letter te kiezen
Klik om de zevende letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 10 11 12 13 14 15 16 17
Er zijn 16 woorden beginnend met VERONGEverongeluk —— verongelijk verongelukt —— verongelijkt verongelukte —— verongelijken verongelijkte verongelukken verongelukten —— verongelijkend verongelijkten verongelukkend —— verongelijkende verongelukkende —— verongelijktheid —— verongelijktheden 26 definities gevonden- verongeluk — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. Gebiedende wijs van verongelukken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken.
- verongelijk — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken. — w. Gebiedende wijs van verongelijken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken.
- verongelukt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelukken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van verongelukken.
- verongelijkt — bijv. Boos door vermeend onrecht. — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verongelijken.
- verongelukte — w. Enkelvoud verleden tijd van verongelukken.
- verongelijken — w. Onrechtvaardig behandelen.
- verongelijkte — w. Enkelvoud verleden tijd van verongelijken.
- verongelukken — w. Ergatief bij (tot personen) een ongeluk om het leven komen. — w. (Figuurlijk) mislukken, niet goed terechtkomen. — w. (Tot vervoermiddelen) onbruikbaar worden door ongeluk.
- verongelukten — w. Meervoud verleden tijd van verongelukken.
- verongelijkend — w. Onvoltooid deelwoord van verongelijken.
- verongelijkten — w. Meervoud verleden tijd van verongelijken.
- verongelukkend — w. Onvoltooid deelwoord van verongelukken.
- verongelijkende — w. Verbogen vorm van verongelijkend, het onvoltooid deelwoord van verongelijken.
- verongelukkende — w. Verbogen vorm van verongelukkend, het onvoltooid deelwoord van verongelukken.
- verongelijktheid — n. Het zich tekort gedaan voelen.
- verongelijktheden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord verongelijktheid.
|