|
Lijst met woorden beginnend met Snelle modus Klik om de zesde letter te kiezen
Klik om de vijfde letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 8 9 10 11
Er zijn 24 woorden beginnend met WEGVAwegvak wegval —— wegvaag wegvaar wegvalt wegvang wegvast —— wegvaagt wegvaart wegvagen wegvangt wegvaren —— wegvaagde wegvagend wegvakken wegvallen wegvangen wegvarend —— wegvaagden wegvagende wegvallend wegvangend wegvarende —— wegvallende 31 definities gevonden- wegvak — n. Gedeelte van een weg of route met een welomschreven begin- en eindpunt.
- wegval — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvallen. — n. Het feit dat iets opeens niet meer tegenwoordig is.
- wegvaag — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvagen.
- wegvaar — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvaren.
- wegvalt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvallen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvallen.
- wegvang — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvangen.
- wegvast — bijv. Van een voertuig: met een goede wegligging.
- wegvaagt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvagen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvagen.
- wegvaart — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvaren. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvaren.
- wegvagen — w. Overgankelijk zodanig vernietigen dat er vrijwel niets overblijft.
- wegvangt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvangen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegvangen.
- wegvaren — w. (Scheepvaart) onovergankelijk met een vaartuig weggaan.
- wegvaagde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van wegvagen.
- wegvagend — w. Onvoltooid deelwoord van wegvagen.
- wegvakken — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord wegvak.
- wegvallen — w. Ergatief opeens niet meer tegenwoordig zijn. — w. Opeens niet meer functioneren. — w. (Eufemisme) overlijden.
- wegvangen — w. Door vangen verwijderen of wegnemen.
- wegvarend — w. Onvoltooid deelwoord van wegvaren.
- wegvaagden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van wegvagen.
- wegvagende — w. Verbogen vorm van wegvagend, het onvoltooid deelwoord van wegvagen.
- wegvallend — w. Onvoltooid deelwoord van wegvallen.
- wegvangend — w. Onvoltooid deelwoord van wegvangen.
- wegvarende — w. Verbogen vorm van wegvarend, het onvoltooid deelwoord van wegvaren.
- wegvallende — w. Verbogen vorm van wegvallend, het onvoltooid deelwoord van wegvallen.
| |