Lijst met woorden eindigend met

  Snelle modus

Klik om de zevende tot laatste letter te kiezen

Klik om de zevende tot laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  6  8  10  11  12  13  14  17  19

Er zijn 20 woorden eindigend met HUIVEN

aanschuiven  achteruitschuiven  afhuiven  afschuiven  bijschuiven  binnenschuiven  buikschuiven  dichtschuiven  doorschuiven  huiven  inschuiven  onderschuiven  openschuiven  opschuiven  opzijschuiven  schuiven  uitschuiven  verschuiven  vondelingenschuiven  wegschuiven

31 definities gevonden

• aanschuiven — w. Overgankelijk schuivend dichtbij brengen of aanbrengen. — w. Ergatief aan tafel komen zitten om mee te eten.
• achteruitschuiven — w. Naar achteren verplaatsen zonder los te raken van de ondergrond.
• afhuiven — w. Overgankelijk, (valkerij) een valk de huif afnemen.
• afschuiven — w. Iemand anders iets laten doen wat je eigenlijk zelf zou moeten…
• bijschuiven — w. Overgankelijk een voorwerp zoals een stoel over de grond schuiven… — w. Ergatief zich bij een zittend gezelschap voegen.
• binnenschuiven — w. Iets naar binnen brengen zonder het van de grond te brengen.
• buikschuiven — w. Glijden op je buik. — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord buikschuif.
• dichtschuiven — w. Overgankelijk met een schuivende beweging afsluiten.
• doorschuiven — w. Iets aan iemand anders geven wat je eerst zelf gekregen hebt. — w. Iets verplaatsen naar een later tijdstip.
• huiven — w. Overgankelijk (valkerij) een valk een huif opzetten. — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord huif.
• inschuiven — w. Overgankelijk naar binnen schuiven. — w. Overgankelijk dichter op elkaar schuiven.
• onderschuiven — w. Overgankelijk stiekem in de plaats van het echte of ware stellen.
• openschuiven — w. Onovergankelijk schuivend opengaan. — w. Overgankelijk door schuiven iets openmaken.
• opschuiven — w. Van plaats veranderen zonder los te raken van de ondergrond. — w. Uitstellen.
• opzijschuiven — w. Overgankelijk aan de kant schuiven.
• schuiven — w. Overgankelijk over de grond verplaatsen. — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord schuif.
• uitschuiven — w. Overgankelijk de lengte van een voorwerp vergroten door delen…
• verschuiven — w. Ergatief het proces van in contact met de grond zich voortbewegen. — w. Overgankelijk iets in contact met de grond doen voortbewegen. — w. Overgankelijk naar een andere datum, tijdstip of bestemming verplaatsen.
• vondelingenschuiven — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord vondelingenschuif.
• wegschuiven — w. Overgankelijk door schuiven van zijn plaats brengen.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.