Lijst met woorden van 7 letters eindigend met Snelle modus Klik om de vijfde tot laatste letter te kiezen
Klik om de vijfde tot laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 4 5 6 7 8 9 10 11 12 14 19 21
Er zijn 13 woorden van zeven letters eindigend met MAAKaanmaak bijmaak hermaak losmaak meemaak mismaak nasmaak natmaak ontmaak uitmaak vermaak volmaak wegmaak 26 definities gevonden- aanmaak — n. Vervaardiging. — n. (In samenstellingen) om ermee aan te maken. — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanmaken.
- bijmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bijmaken.
- hermaak — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hermaken. — w. Gebiedende wijs van hermaken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hermaken.
- losmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van losmaken.
- meemaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meemaken.
- mismaak — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mismaken. — w. Gebiedende wijs van mismaken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mismaken.
- nasmaak — n. Een veranderde smaak van iets dat men al heeft doorgeslikt… — n. (Figuurlijk) een veranderde gewaarwording van iets dan aanvankelijk…
- natmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van natmaken.
- ontmaak — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontmaken. — w. Gebiedende wijs van ontmaken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontmaken.
- uitmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitmaken.
- vermaak — n. Amusement, vermakelijke handeling. — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vermaken. — w. Gebiedende wijs van vermaken.
- volmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken. — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van volmaken. — w. Gebiedende wijs van volmaken.
- wegmaak — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegmaken.
|