Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een achtste letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  9  10  11  12  13  14  15  16  17

Er zijn 25 woorden bevattend met AANEENH

aaneenhou  ——  aaneenhang  aaneenhing  aaneenhoud  ——  aaneenhangt  aaneenhecht  aaneenhield  aaneenhoudt  ——  aaneenhangen  aaneenhingen  aaneenhouden  ——  aaneenhangend  aaneenhechten  aaneenhechtte  aaneenhielden  aaneenhoudend  ——  aaneenhangende  aaneenhechtend  aaneenhechting  aaneenhechtten  aaneenhoudende  ——  aaneenhechtende  ——  aaneenhechtingen  aaneenhechtinkje  ——  aaneenhechtinkjes

30 definities gevonden

• aaneenhou — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhouden.
• aaneenhang — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhangen.
• aaneenhing — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aaneenhangen.
• aaneenhoud — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhouden.
• aaneenhangt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhangen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhangen.
• aaneenhecht — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd… — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd… — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhechten.
• aaneenhield — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aaneenhouden.
• aaneenhoudt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhouden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aaneenhouden.
• aaneenhangen — w. Absoluut losjes aan elkaar hangen, vooral figuurlijk.
• aaneenhingen — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aaneenhangen.
• aaneenhouden — w. Overgankelijk zorgen dat twee of meer dingen een geheel blijven.
• aaneenhangend — w. Onvoltooid deelwoord van aaneenhangen.
• aaneenhechten — w. Overgankelijk aan elkaar vast hechten.
• aaneenhechtte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van aaneenhechten.
• aaneenhielden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aaneenhouden.
• aaneenhoudend — w. Onvoltooid deelwoord van aaneenhouden.
• aaneenhangende — w. Verbogen vorm van aaneenhangend, het onvoltooid deelwoord van aaneenhangen.
• aaneenhechtend — w. Onvoltooid deelwoord van aaneenhechten.
• aaneenhechting — n. Het aan elkaar vasthechten. — n. Het aan elkaar vastgehecht zijn.
• aaneenhechtten — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van aaneenhechten.
• aaneenhoudende — w. Verbogen vorm van aaneenhoudend, het onvoltooid deelwoord van aaneenhouden.
• aaneenhechtende — w. Verbogen vorm van aaneenhechtend, het onvoltooid deelwoord van aaneenhechten.
• aaneenhechtingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord aaneenhechting.
• aaneenhechtinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord aaneenhechting.
• aaneenhechtinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord aaneenhechting.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.