|
Lijst met woorden bevattend met Snelle modus Klik om een zevende letter toe te voegen
Klik om de laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 8 9 10 11 12
Er zijn 19 woorden bevattend met DUIMELduimel —— duimelt —— beduimel duimelde duimelen duimelot Duimelot —— beduimelt duimelden duimelend duimeling —— beduimelde beduimelen duimelende —— beduimelden beduimelend duimelingen duimelotten —— beduimelende 29 definities gevonden- duimel — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duimelen. — w. Gebiedende wijs van duimelen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duimelen.
- duimelt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duimelen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van duimelen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van duimelen.
- beduimel — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beduimelen. — w. Gebiedende wijs van beduimelen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beduimelen.
- duimelde — w. Enkelvoud verleden tijd van duimelen.
- duimelen — w. (Verouderd) een duimafdruk maken, (al of niet met de duim)…
- duimelot — n. Bijnaam voor de duim. — n. Kinderachtige jongen of meisje.
- Duimelot — eig. Naam voor de personificatie van de duim.
- beduimelt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beduimelen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beduimelen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van beduimelen.
- duimelden — w. Meervoud verleden tijd van duimelen.
- duimelend — w. Onvoltooid deelwoord van duimelen.
- duimeling — n. Naam van de duim gebruikt in kinderversjes. — n. Iets dat de duim bedekt.
- beduimelde — w. Enkelvoud verleden tijd van beduimelen.
- beduimelen — w. Overgankelijk bevlekken door aanraking met vuile vingers.
- duimelende — w. Verbogen vorm van duimelend, het onvoltooid deelwoord van duimelen.
- beduimelden — w. Meervoud verleden tijd van beduimelen.
- beduimelend — w. Onvoltooid deelwoord van beduimelen.
- duimelingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord duimeling.
- duimelotten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord duimelot.
- beduimelende — w. Verbogen vorm van beduimelend, het onvoltooid deelwoord van beduimelen.
| |