Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zevende letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  7  8  9  10  11  12  13  14  19

Er zijn 18 woorden bevattend met ERVIND

hervind  hervinden  hervindend  hervindende  hervindt  ondervind  ondervinden  ondervindend  ondervindende  ondervinding  ondervindingen  ondervindt  proefondervindelijk  weervind  weervinden  weervindend  weervindende  weervindt

28 definities gevonden

• hervind — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hervinden. — w. Gebiedende wijs van hervinden. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hervinden.
• hervinden — w. Overgankelijk opnieuw vinden.
• hervindend — w. Onvoltooid deelwoord van hervinden.
• hervindende — w. Verbogen vorm van hervindend, het onvoltooid deelwoord van hervinden.
• hervindt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hervinden. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hervinden. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van hervinden.
• ondervind — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ondervinden. — w. Gebiedende wijs van ondervinden. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ondervinden.
• ondervinden — w. Overgankelijk door ervaring ergens achter komen. — w. Door directe beleving ervaren.
• ondervindend — w. Onvoltooid deelwoord van ondervinden.
• ondervindende — w. Verbogen vorm van ondervindend, het onvoltooid deelwoord van ondervinden.
• ondervinding — n. Iets geleerd hebben door iets te doen of mee te maken.
• ondervindingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord ondervinding.
• ondervindt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ondervinden. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ondervinden. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van ondervinden.
• proefondervindelijk — bijv. Door experimenten, proefnemingen, waarnemingen en ervaring.
• weervind — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van weervinden.
• weervinden — w. Overgankelijk terugvinden.
• weervindend — w. Onvoltooid deelwoord van weervinden.
• weervindende — w. Verbogen vorm van weervindend, het onvoltooid deelwoord van weervinden.
• weervindt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van weervinden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van weervinden.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.