Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zevende letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  7  8  9  10  11  12  13  14  15  17

Er zijn 17 woorden bevattend met ESTRAF

bestraf  bestraffen  bestraffend  bestraffende  bestraffing  bestraffingen  bestraffinkje  bestraffinkjes  bestraft  bestrafte  bestraften  gestrafte  gestraften  onbestraft  ongestraft  zelfbestraffing  zelfbestraffingen

26 definities gevonden

• bestraf — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bestraffen. — w. Gebiedende wijs van bestraffen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bestraffen.
• bestraffen — w. Overgankelijk straf uitdelen aan iemand.
• bestraffend — w. Onvoltooid deelwoord van bestraffen. — bijv. Betrekking hebbend op het toedienen van of dreigen met een straf. — bijw. Betrekking hebbend op het toedienen van of dreigen met een straf.
• bestraffende — w. Verbogen vorm van bestraffend, het onvoltooid deelwoord van bestraffen.
• bestraffing — n. Het bestraffen. — n. Datgene waaruit de straf bestaat.
• bestraffingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord bestraffing.
• bestraffinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord bestraffing.
• bestraffinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord bestraffing.
• bestraft — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bestraffen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bestraffen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van bestraffen.
• bestrafte — w. Enkelvoud verleden tijd van bestraffen. — w. Verbogen vorm van bestraft, voltooid deelwoord van bestraffen.
• bestraften — w. Meervoud verleden tijd van bestraffen.
• gestrafte — n. Iemand die een straf moet ondergaan of heeft ondergaan.
• gestraften — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord gestrafte.
• onbestraft — bijv. Van een foute handeling die eigenlijk een straf verdient…
• ongestraft — bijv. Van iets dat fout is dat er geen straf of boete op volgt.
• zelfbestraffing — n. Zichzelf een straf opleggen als teken van berouw. — n. (Medisch) ziekelijke neiging om zichzelf te pijnigen.
• zelfbestraffingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord zelfbestraffing.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 8 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 2 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: 3 woorden
• Italiaans WikiWoordenboek: geen woord
• Duits WikiWoordenboek: 66 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: geen woord

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.