Lijst met woorden bevattend met Snelle modus Klik om een zesde letter toe te voegen
Klik om de laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 7 8 9 10 11 12 14 15
Er zijn 18 woorden bevattend met INTEKinteken intekenaar intekenaars intekenaren intekende intekenden intekenen intekenend intekenende intekening intekeningen intekenlijst intekenlijsten intekenlijstje intekenlijstjes intekent minteken mintekens 21 definities gevonden- inteken — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van intekenen.
- intekenaar — n. Iemand die zich door intekenen tot iets verbindt.
- intekenaars — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord intekenaar.
- intekenaren — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord intekenaar.
- intekende — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van intekenen.
- intekenden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van intekenen.
- intekenen — w. Overgankelijk (juridisch) (financieel) schriftelijk een verbintenis aangaan. — w. Overgankelijk iets invullen of tekenen in een reeds bestaande…
- intekenend — w. Onvoltooid deelwoord van intekenen.
- intekenende — w. Verbogen vorm van intekenend, het onvoltooid deelwoord van intekenen.
- intekening — n. Het door je naam op een lijst te zetten een belofte doen. — n. Het door je naam op een lijst te zetten een bepaald recht verwerven.
- intekeningen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord intekening.
- intekenlijst — n. Lijst waarop men zijn naam kan (laten) zetten om aan te geven…
- intekenlijsten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord intekenlijst.
- intekenlijstje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord intekenlijst.
- intekenlijstjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord intekenlijst.
- intekent — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van intekenen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van intekenen.
- minteken — n. (Wiskunde) het symbool – om een aftrekking of een negatief…
- mintekens — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord minteken.
|