Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zesde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  8  9  10  11  12  13  14

Er zijn 24 woorden bevattend met ITSTU

uitstulp  uitstuur  ——  gooit␣stuk  sluitstuk  uitstulpt  uitsturen  uitstuurt  ——  splitst␣uit  uitstulpen  uitstulpte  uitsturend  uitstuurde  ——  sluitstukje  uitstulpend  uitstulping  uitstulpten  uitsturende  uitstuurden  ——  sluitstukjes  sluitstukken  uitstulpende  ——  uitstulpingen  uitstulpinkje  ——  uitstulpinkjes

32 definities gevonden

• uitstulp — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitstulpen.
• uitstuur — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsturen.
• gooit␣stuk — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stukgooien. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stukgooien. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van stukgooien.
• sluitstuk — n. Stuk materiaal dat ter afsluiting wordt gebruikt. — n. Abstract stuk waarmee iets wordt afgesloten of sluitend gemaakt.
• uitstulpt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitstulpen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitstulpen.
• uitsturen — w. Ergens naartoe sturen. — w. Iemand ergens uit verwijderen.
• uitstuurt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsturen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsturen.
• splitst␣uit — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsplitsen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsplitsen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van uitsplitsen.
• uitstulpen — w. Onovergankelijk op een zekere plaats op een oppervlak buiten…
• uitstulpte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitstulpen.
• uitsturend — w. Onvoltooid deelwoord van uitsturen.
• uitstuurde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitsturen.
• sluitstukje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord sluitstuk.
• uitstulpend — w. Onvoltooid deelwoord van uitstulpen.
• uitstulping — n. Plek die uitgestulpt is.
• uitstulpten — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitstulpen.
• uitsturende — w. Verbogen vorm van uitsturend, het onvoltooid deelwoord van uitsturen.
• uitstuurden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitsturen.
• sluitstukjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord sluitstuk.
• sluitstukken — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord sluitstuk.
• uitstulpende — w. Verbogen vorm van uitstulpend, het onvoltooid deelwoord van uitstulpen.
• uitstulpingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitstulping.
• uitstulpinkje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord uitstulping.
• uitstulpinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord uitstulping.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 3 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 2 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: geen woord
• Italiaans WikiWoordenboek: geen woord
• Duits WikiWoordenboek: 23 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: geen woord

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.