Woordenlijsten Zoek woorden

Lijst met woorden bevattend met

Snelle modus

Klik om een achtste letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetischAllemaal op maat910111213141617182021


Er zijn 19 woorden bevattend met ITZONDE

heruitzondenmet␣uitzondering␣vanuitzondenuitzonderuitzonderdeuitzonderdenuitzonderenuitzonderenduitzonderendeuitzonderinguitzonderingenuitzonderingetjeuitzonderingetjesuitzonderingspositieuitzonderingspositiesuitzonderlijkuitzonderlijkhedenuitzonderlijkheiduitzondert

21 definities gevonden

  • heruitzonden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van heruitzenden.
  • met␣uitzondering␣van — voorz. (Formeel) zonder, uitgezonderd.
  • uitzonden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitzenden.
  • uitzonder — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitzonderen.
  • uitzonderde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitzonderen.
  • uitzonderden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitzonderen.
  • uitzonderen — w. Overgankelijk buiten een bepaalde regel plaatsen.
  • uitzonderend — w. Onvoltooid deelwoord van uitzonderen.
  • uitzonderende — w. Verbogen vorm van uitzonderend, het onvoltooid deelwoord van uitzonderen.
  • uitzondering — n. Een geval waarbij men iets niet onder een regel laat vallen.
  • uitzonderingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitzondering.
  • uitzonderingetje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord uitzondering.
  • uitzonderingetjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord uitzondering.
  • uitzonderingspositie — n. Het iets of iemand een andere plaats geven als alle anderen;…
  • uitzonderingsposities — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitzonderingspositie.
  • uitzonderlijk — bijv. Niet alledaags, niet gewoon. — bijv. Niet alledaags, niet gewoon.
  • uitzonderlijkheden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord uitzonderlijkheid.
  • uitzonderlijkheid — n. Het heel anders zijn.
  • uitzondert — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitzonderen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitzonderen.
Willekeurig woordTerug naar boven


Ortograf Inc.Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid.
© Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.