Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een vierde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  9  10  11  12  13  14

Er zijn 22 woorden bevattend met JUG

beatjuggel  beatjuggelde  beatjuggelden  beatjuggelen  beatjuggelend  beatjuggelende  beatjuggelt  conjugaal  conjugatie  conjugaties  conjugatus  conjugeer  conjugeerde  conjugeerden  conjugeert  conjugeren  conjugerend  conjugerende  epijugale  epijugales  geconjugeerd  jugendstil

34 definities gevonden

• beatjuggel — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beatjuggelen. — w. Gebiedende wijs van beatjuggelen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beatjuggelen.
• beatjuggelde — w. Enkelvoud verleden tijd van beatjuggelen.
• beatjuggelden — w. Meervoud verleden tijd van beatjuggelen.
• beatjuggelen — w. (Muziek) overgankelijk twee of meer geluidsmonsters manipuleren…
• beatjuggelend — w. Onvoltooid deelwoord van beatjuggelen.
• beatjuggelende — w. Verbogen vorm van beatjuggelend, het onvoltooid deelwoord van beatjuggelen.
• beatjuggelt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beatjuggelen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van beatjuggelen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van beatjuggelen.
• conjugaal — bijv. Betrekking hebbend op het huwelijk.
• conjugatie — n. (Medisch) binding. — n. (Taalkunde) vervoeging van een werkwoord.
• conjugaties — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord conjugatie.
• conjugatus — bijv. (Medisch) gekoppeld.
• conjugeer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van conjugeren. — w. Gebiedende wijs van conjugeren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van conjugeren.
• conjugeerde — w. Enkelvoud verleden tijd van conjugeren.
• conjugeerden — w. Meervoud verleden tijd van conjugeren.
• conjugeert — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van conjugeren. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van conjugeren. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van conjugeren.
• conjugeren — w. (Taalkunde) de vervoegde vormen van een werkwoord vormen. — w. (Logica) uit twee ware uitspraken een derde vormen.
• conjugerend — w. Onvoltooid deelwoord van conjugeren.
• conjugerende — w. Verbogen vorm van conjugerend, het onvoltooid deelwoord van conjugeren.
• epijugale — n. (Anatomie).
• epijugales — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord epijugale.
• geconjugeerd — bijv. (Scheikunde) een over meer dan twee atomen uitgebreid stelsel… — bijv. (Scheikunde) slechts verschillend in een enkel proton. — bijv. (Wiskunde) slechts verschillend in het teken van de imaginaire…
• jugendstil — n. (Kunst) stroming die tussen 1880 en 1914 op verschillende plaatsen…

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 443 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 1156 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: 417 woorden
• Italiaans WikiWoordenboek: geen woord
• Duits WikiWoordenboek: 365 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: 28 woorden

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.