Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een vijfde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  5  6  7  8  9  10  11  12  13  15

Er zijn 23 woorden bevattend met KUNN

aankunnen  aankunnend  aankunnende  afkunnen  afkunnend  afkunnende  alleskunner  alleskunners  erop␣aan␣kunnen  kunne  kunnen  kunnen␣aan  kunnen␣af  kunnend  kunnende  meekunnen  meekunnend  meekunnende  terechtkunnen  terechtkunnende  toekunnen  toekunnend  toekunnende

30 definities gevonden

• aankunnen — w. Overgankelijk iets of iemand de baas kunnen zijn. — w. Absoluut een kledingstuk met fatsoen kunnen dragen. — w. Iets kunnen verdragen.
• aankunnend — w. Onvoltooid deelwoord van aankunnen.
• aankunnende — w. Verbogen vorm van aankunnend, het onvoltooid deelwoord van aankunnen.
• afkunnen — w. Iets kunnen voltooien. — w. Iets kunnen verwijderen.
• afkunnend — w. Onvoltooid deelwoord van afkunnen.
• afkunnende — w. Verbogen vorm van afkunnend, het onvoltooid deelwoord van afkunnen.
• alleskunner — n. Iemand die heel veel kan.
• alleskunners — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord alleskunner.
• erop␣aan␣kunnen — w. Ergens op kunnen vertrouwen.
• kunne — n. Geslacht, sekse.
• kunnen — w. Modaal werkwoord, overgankelijk, inergatief in staat zijn… — w. Modaal werkwoord het intrinsieke vermogen, de eigenschap, aanleg… — w. Modaal werkwoord mogelijkerwijs in een bepaalde veronderstelde…
• kunnen␣aan — w. Meervoud tegenwoordige tijd van aankunnen.
• kunnen␣af — w. Meervoud tegenwoordige tijd van afkunnen.
• kunnend — w. Onvoltooid deelwoord van kunnen.
• kunnende — w. Verbogen vorm van kunnend, het onvoltooid deelwoord van kunnen.
• meekunnen — w. Samen met anderen ergens naartoe kunnen gaan. — w. Met hetzelfde tempo als anderen kunnen voortgaan; kunnen meedoen.
• meekunnend — w. Onvoltooid deelwoord van meekunnen.
• meekunnende — w. Verbogen vorm van meekunnend, het onvoltooid deelwoord van meekunnen.
• terechtkunnen — w. Onovergankelijk ergens toegang hebben. — w. Onovergankelijk ergens zijn doel kunnen bereiken.
• terechtkunnende — w. Verbogen vorm van terechtkunnend, het onvoltooid deelwoord van terechtkunnen.
• toekunnen — w. Absoluut nodig hebben.
• toekunnend — w. Onvoltooid deelwoord van toekunnen.
• toekunnende — w. Verbogen vorm van toekunnend, het onvoltooid deelwoord van toekunnen.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.