|
Lijst met woorden bevattend met Snelle modus Klik om een vijfde letter toe te voegen
Klik om de laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 5 6 7 8 9 10 11 12 13 15
Er zijn 23 woorden bevattend met KUNNkunne —— kunnen —— kunnend —— afkunnen kunnen␣af kunnende —— aankunnen afkunnend kunnen␣aan meekunnen toekunnen —— aankunnend afkunnende meekunnend toekunnend —— aankunnende alleskunner meekunnende toekunnende —— alleskunners —— erop␣aan␣kunnen terechtkunnen —— terechtkunnende 30 definities gevonden- kunne — n. Geslacht, sekse.
- kunnen — w. Modaal werkwoord, overgankelijk, inergatief in staat zijn… — w. Modaal werkwoord het intrinsieke vermogen, de eigenschap, aanleg… — w. Modaal werkwoord mogelijkerwijs in een bepaalde veronderstelde…
- kunnend — w. Onvoltooid deelwoord van kunnen.
- afkunnen — w. Iets kunnen voltooien. — w. Iets kunnen verwijderen.
- kunnen␣af — w. Meervoud tegenwoordige tijd van afkunnen.
- kunnende — w. Verbogen vorm van kunnend, het onvoltooid deelwoord van kunnen.
- aankunnen — w. Overgankelijk iets of iemand de baas kunnen zijn. — w. Absoluut een kledingstuk met fatsoen kunnen dragen. — w. Iets kunnen verdragen.
- afkunnend — w. Onvoltooid deelwoord van afkunnen.
- kunnen␣aan — w. Meervoud tegenwoordige tijd van aankunnen.
- meekunnen — w. Samen met anderen ergens naartoe kunnen gaan. — w. Met hetzelfde tempo als anderen kunnen voortgaan; kunnen meedoen.
- toekunnen — w. Absoluut nodig hebben.
- aankunnend — w. Onvoltooid deelwoord van aankunnen.
- afkunnende — w. Verbogen vorm van afkunnend, het onvoltooid deelwoord van afkunnen.
- meekunnend — w. Onvoltooid deelwoord van meekunnen.
- toekunnend — w. Onvoltooid deelwoord van toekunnen.
- aankunnende — w. Verbogen vorm van aankunnend, het onvoltooid deelwoord van aankunnen.
- alleskunner — n. Iemand die heel veel kan.
- meekunnende — w. Verbogen vorm van meekunnend, het onvoltooid deelwoord van meekunnen.
- toekunnende — w. Verbogen vorm van toekunnend, het onvoltooid deelwoord van toekunnen.
- alleskunners — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord alleskunner.
- erop␣aan␣kunnen — w. Ergens op kunnen vertrouwen.
- terechtkunnen — w. Onovergankelijk ergens toegang hebben. — w. Onovergankelijk ergens zijn doel kunnen bereiken.
- terechtkunnende — w. Verbogen vorm van terechtkunnend, het onvoltooid deelwoord van terechtkunnen.
| |