Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zevende letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  7  8  9  10  11  12  14  15  18

Er zijn 21 woorden bevattend met NTROUW

hondentrouw  introuw  introuwde  introuwden  introuwen  introuwend  introuwende  introuwt  mannentrouw  motie␣van␣wantrouwen  ontrouw  wantrouw  wantrouwde  wantrouwden  wantrouwen  wantrouwend  wantrouwende  wantrouwig  wantrouwigheden  wantrouwigheid  wantrouwt

30 definities gevonden

• hondentrouw — n. Een trouw die nooit verbroken kan worden.
• introuw — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van introuwen.
• introuwde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van introuwen.
• introuwden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van introuwen.
• introuwen — w. Onovergankelijk na een huwelijk intrekken. — w. Onovergankelijk door het sluiten van een huwelijk deel worden…
• introuwend — w. Onvoltooid deelwoord van introuwen.
• introuwende — w. Verbogen vorm van introuwend, het onvoltooid deelwoord van introuwen.
• introuwt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van introuwen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van introuwen.
• mannentrouw — n. (Plantkunde) Plumbago auriculata een plant uit de strandkruidfamilie…
• motie␣van␣wantrouwen — fr. (Politiek) een motie die wordt ingediend om het vertrouwen…
• ontrouw — n. Gedrag dat niet loyaal is. — bijv. Gebrek aan loyaliteit vertonend.
• wantrouw — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wantrouwen. — w. Gebiedende wijs van wantrouwen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wantrouwen.
• wantrouwde — w. Enkelvoud verleden tijd van wantrouwen.
• wantrouwden — w. Meervoud verleden tijd van wantrouwen.
• wantrouwen — w. Overgankelijk niet vertrouwen, argwanend zijn tegen. — n. Afwezigheid van vertrouwen.
• wantrouwend — w. Onvoltooid deelwoord van wantrouwen. — bijv. Van een persoon dat deze geen vertrouwen heeft in anderen.
• wantrouwende — w. Verbogen vorm van wantrouwend, het onvoltooid deelwoord van wantrouwen.
• wantrouwig — bijv. Met het gevoel misleid te zijn.
• wantrouwigheden — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord wantrouwigheid.
• wantrouwigheid — n. Het andere mensen niet vertrouwen.
• wantrouwt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wantrouwen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wantrouwen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van wantrouwen.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.