Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zesde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16

Er zijn 22 woorden bevattend met OPLEG

asoplegging  blefaroplegie  cycloplegie  handoplegging  handopleggingen  oftalmoplegie  opleg  oplegde  oplegden  opleggen  opleggend  opleggende  oplegger  opleggers  oplegging  opleggingen  opleghout  oplegt  roloplegging  rolopleggingen  strafoplegging  strafopleggingen

26 definities gevonden

• asoplegging — n. (Religie) het tekenen van een askruisje op het voorhoofd tijdens…
• blefaroplegie — n. (Medisch) ooglidverlamming.
• cycloplegie — n. (Medisch) verlamming van het aanpassingsvermogen van het oog.
• handoplegging — n. (Religie) het leggen van de hand op iemands hoofd om een spiritueel…
• handopleggingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord handoplegging.
• oftalmoplegie — n. (Medisch) verlamming van de oogspier.
• opleg — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van opleggen.
• oplegde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van opleggen.
• oplegden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van opleggen.
• opleggen — w. Overgankelijk iets een liggende plaats geven op iets anders. — w. Overgankelijk ~ met een laag sierhout aanbrengen op een minder… — w. Ditransitief iemand iets ~: iemand aan een dwangmaatregel onderwerpen.
• opleggend — w. Onvoltooid deelwoord van opleggen.
• opleggende — w. Verbogen vorm van opleggend, het onvoltooid deelwoord van opleggen.
• oplegger — n. (Verkeer) een aanhangwagen, die geen eigen vooras heeft en…
• opleggers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord oplegger.
• oplegging — n. Het opleggen. — n. (Bouwkunde) steunpunt.
• opleggingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord oplegging.
• opleghout — n. Dunne plaatjes van fijn hout die met lijm op meubels van eenvoudig…
• oplegt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van opleggen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van opleggen.
• roloplegging — n. Oplegging op rollen.
• rolopleggingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord roloplegging.
• strafoplegging — n. (Juridisch) het opleggen van straf door een rechterlijk vonnis.
• strafopleggingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord strafoplegging.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 51 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 21 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: geen woord
• Italiaans WikiWoordenboek: 2 woorden
• Duits WikiWoordenboek: 2 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: geen woord

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.