Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zesde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  5  6  8  9  10  11  12  13  14  15  16

Er zijn 25 woorden bevattend met PROVO

provo  ——  provo's  ——  provoost  ——  provoceer  provootje  ——  provocatie  provoceert  provoceren  provoosten  provootjes  ——  provocateur  provocaties  provoceerde  provocerend  ——  provocateurs  provocatrice  provoceerden  provocerende  ——  provocatietje  provocatrices  ——  provocateurtje  provocatietjes  ——  provocateurtjes  provocatricetje  ——  provocatricetjes

35 definities gevonden

• provo — n. (Politiek) (filosofie) beweging die midden jaren zestig van… — n. Provocerende, tegen het gezag in opstand komende jongere die…
• provo's — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provo.
• provoost — n. (Geschiedenis) functionaris, belast met de handhaving van orde en tucht. — n. Gevangenis voor soldaten. — n. Militaire straf.
• provoceer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Gebiedende wijs van provoceren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren.
• provootje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provo.
• provocatie — n. Het opzettelijk oproepen van een ongewenste toestand of handeling…
• provoceert — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van provoceren.
• provoceren — w. Overgankelijk een reactie oproepen, uitdagen. — w. Overgankelijk een negatieve reactie oproepen.
• provoosten — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provoost.
• provootjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provo.
• provocateur — n. Iemand die provoceert (anderen tracht te verleiden tot iets).
• provocaties — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provoceerde — w. Enkelvoud verleden tijd van provoceren.
• provocerend — w. Onvoltooid deelwoord van provoceren. — bijv. De bedoeling hebbend om iemand te activeren. — bijv. Een negatieve reactie oproepend.
• provocateurs — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocatrice — n. Vrouwelijke vorm van provocateur.
• provoceerden — w. Meervoud verleden tijd van provoceren.
• provocerende — w. Verbogen vorm van provocerend, het onvoltooid deelwoord van provoceren.
• provocatietje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provocatrices — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
• provocateurtje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocatietjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
• provocateurtjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
• provocatricetje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
• provocatricetjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 104 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 198 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: 67 woorden
• Italiaans WikiWoordenboek: 68 woorden
• Duits WikiWoordenboek: 66 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: 13 woorden

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.