Woordenlijsten Zoek woorden

Lijst met woorden bevattend met

Snelle modus

Klik om een zevende letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetischAllemaal op maat910111213141516


Er zijn 19 woorden bevattend met PROVOC

provocateurprovocateursprovocateurtjeprovocateurtjesprovocatieprovocatiesprovocatietjeprovocatietjesprovocatriceprovocatricesprovocatricetjeprovocatricetjesprovoceerprovoceerdeprovoceerdenprovoceertprovocerenprovocerendprovocerende

26 definities gevonden

  • provocateur — n. Iemand die provoceert (anderen tracht te verleiden tot iets).
  • provocateurs — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
  • provocateurtje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
  • provocateurtjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocateur.
  • provocatie — n. Het opzettelijk oproepen van een ongewenste toestand of handeling…
  • provocaties — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
  • provocatietje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
  • provocatietjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatie.
  • provocatrice — n. Vrouwelijke vorm van provocateur.
  • provocatrices — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
  • provocatricetje — n. Verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
  • provocatricetjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord provocatrice.
  • provoceer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Gebiedende wijs van provoceren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren.
  • provoceerde — w. Enkelvoud verleden tijd van provoceren.
  • provoceerden — w. Meervoud verleden tijd van provoceren.
  • provoceert — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van provoceren. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van provoceren.
  • provoceren — w. Overgankelijk een reactie oproepen, uitdagen. — w. Overgankelijk een negatieve reactie oproepen.
  • provocerend — w. Onvoltooid deelwoord van provoceren. — bijv. De bedoeling hebbend om iemand te activeren. — bijv. Een negatieve reactie oproepend.
  • provocerende — w. Verbogen vorm van provocerend, het onvoltooid deelwoord van provoceren.
Vorige lijstVolgende lijst
Willekeurig woordTerug naar boven

Zie deze lijst voor:



Ortograf Inc.Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid.
© Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.