Lijst met woorden van 9 letters bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zesde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  17  18

Er zijn 24 woorden van negen letters bevattend met REEKT

aanbreekt  aanpreekt  afpreekte  afspreekt  bepreekte  bespreekt  breekt␣aan  breekt␣los  breekt␣uit  breekt␣weg  inspreekt  losbreekt  naspreekt  ontbreekt  preekt␣aan  preekte␣af  preektoon  spreekt␣af  spreekt␣in  spreekt␣na  spreek␣toe  uitbreekt  verbreekt  wegbreekt

56 definities gevonden

• aanbreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken.
• aanpreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanpreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanpreken.
• afpreekte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van afpreken.
• afspreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afspreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afspreken.
• bepreekte — w. Enkelvoud verleden tijd van bepreken.
• bespreekt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bespreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bespreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van bespreken.
• breekt␣aan — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van aanbreken.
• breekt␣los — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van losbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van losbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van losbreken.
• breekt␣uit — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van uitbreken.
• breekt␣weg — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van wegbreken.
• inspreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van inspreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van inspreken.
• losbreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van losbreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van losbreken.
• naspreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van naspreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van naspreken.
• ontbreekt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van ontbreken.
• preekt␣aan — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanpreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van aanpreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van aanpreken.
• preekte␣af — w. Enkelvoud verleden tijd van afpreken.
• preektoon — n. Gemaakte, zalvende toon.
• spreekt␣af — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afspreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van afspreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van afspreken.
• spreekt␣in — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van inspreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van inspreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van inspreken.
• spreekt␣na — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van naspreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van naspreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van naspreken.
• spreek␣toe — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toespreken. — w. Gebiedende wijs van toespreken. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van toespreken.
• uitbreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitbreken.
• verbreekt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verbreken. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verbreken. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van verbreken.
• wegbreekt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegbreken. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wegbreken.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.