|
Lijst met woorden van 10 letters bevattend met Snelle modus Klik om een zesde letter toe te voegen
Klik om de laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 24 woorden van tien letters bevattend met TRIJDafstrijden bestrijden bestrijder dichtrijdt eindstrijd gastrijder loonstrijd strijdbaar strijdbijl strijden␣af strijdende strijdlied strijdlust strijdperk strijdpunt strijdster taalstrijd tweestrijd uitrijdend vastrijden voortrijdt weerstrijd zelfstrijd zwartrijdt 32 definities gevonden- afstrijden — w. Overgankelijk tegenspreken.
- bestrijden — w. Overgankelijk de strijd aanbinden met iets of iemand.
- bestrijder — n. Iemand die iets probeert te beperken of tegengaan.
- dichtrijdt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtrijden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dichtrijden.
- eindstrijd — n. (Sport) de laatste en beslissende wedstrijd. — n. (Militair) (politiek) de laatste beslissende oorlog.
- gastrijder — n. Een chauffeur die niet tot het vaste team behoord.
- loonstrijd — n. (Economie) strijd tussen werkgevers en werknemers over de hoogte…
- strijdbaar — bijv. In staat om te strijden.
- strijdbijl — n. (Gereedschap) bijl die als wapen wordt gebruikt.
- strijden␣af — w. Meervoud tegenwoordige tijd van afstrijden.
- strijdende — w. Verbogen vorm van strijdend, het onvoltooid deelwoord van strijden.
- strijdlied — n. (Muziek) (politiek) opwekkend lied van een beweging of vereniging.
- strijdlust — n. Lust tot de strijd.
- strijdperk — n. Afgeperkt terrein waarin een tweekamp, een toernooi wordt uitgevochten. — n. (Militair) terrein waar strijd, oorlog wordt gevoerd.
- strijdpunt — n. Kwestie waar mensen een verschil van mening over hebben.
- strijdster — n. Vrouw die strijdt.
- taalstrijd — n. (Politiek) een strijd om de talen die in een bepaalde situatie…
- tweestrijd — n. Conflict tussen twee mensen of groepen. — n. Competitie tussen twee mensen of groepen in de sport. — n. Inwendige strijd bij het maken van een keuze.
- uitrijdend — w. Onvoltooid deelwoord van uitrijden.
- vastrijden — w. Door een beweging klem komen te zitten en niet meer voor- of… — w. (Figuurlijk) gehinderd worden in een handeling.
- voortrijdt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van voortrijden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van voortrijden.
- weerstrijd — n. Tegenstrijdigheid, tegenspraak.
- zelfstrijd — n. Een innerlijk conflict tussen verschillende opvattingen en meningen.
- zwartrijdt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwartrijden. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zwartrijden.
| |