Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zesde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  8  9  10  11  12  13  14  15

Er zijn 20 woorden bevattend met TRAFE

ontrafel  ontrafelde  ontrafelden  ontrafelen  ontrafelend  ontrafelende  ontrafeling  ontrafelingen  ontrafelt  strafeis  strafeisen  strafexpeditie  strafexpedities  uitrafel  uitrafelde  uitrafelden  uitrafelen  uitrafelend  uitrafelende  uitrafelt

27 definities gevonden

• ontrafel — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontrafelen. — w. Gebiedende wijs van ontrafelen. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontrafelen.
• ontrafelde — w. Enkelvoud verleden tijd van ontrafelen.
• ontrafelden — w. Meervoud verleden tijd van ontrafelen.
• ontrafelen — w. Uitzoeken hoe een ingewikkelde structuur in elkaar zit. — w. Uiteenvallen.
• ontrafelend — w. Onvoltooid deelwoord van ontrafelen.
• ontrafelende — w. Verbogen vorm van ontrafelend, het onvoltooid deelwoord van ontrafelen.
• ontrafeling — n. Het oplossen van een raadsel; het oplossen van een mysterie.
• ontrafelingen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord ontrafeling.
• ontrafelt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontrafelen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ontrafelen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van ontrafelen.
• strafeis — n. (Juridisch) een straf die de aanklager passend vindt in een strafzaak.
• strafeisen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord strafeis.
• strafexpeditie — n. Expeditie om te bestraffen.
• strafexpedities — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord strafexpeditie.
• uitrafel — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitrafelen.
• uitrafelde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitrafelen.
• uitrafelden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitrafelen.
• uitrafelen — w. Vanaf de randen van een weefsel uit elkaar halen. — w. (Figuurlijk) vanaf de randen uit elkaar vallen.
• uitrafelend — w. Onvoltooid deelwoord van uitrafelen.
• uitrafelende — w. Verbogen vorm van uitrafelend, het onvoltooid deelwoord van uitrafelen.
• uitrafelt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitrafelen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitrafelen.

Zie deze lijst voor:

• Engels WikiWoordenboek: 33 woorden
• Frans WikiWoordenboek: 27 woorden
• Spaans WikiWoordenboek: geen woord
• Italiaans WikiWoordenboek: 5 woorden
• Duits WikiWoordenboek: 176 woorden
• Portugees WikiWoordenboek: 6 woorden

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.