Lijst met woorden bevattend met

  Snelle modus

Klik om een zevende letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  8  9  10  11  12  13  14

Er zijn 24 woorden bevattend met UITSLI

uitsliep  uitsliepen  uitsliepend  uitsliepende  uitsliept  uitsliepte  uitsliepten  uitslijp  uitslijpen  uitslijpend  uitslijpende  uitslijpt  uitslijt  uitslijten  uitslijtend  uitslijtende  uitslinger  uitslingerde  uitslingerden  uitslingeren  uitslingerend  uitslingerende  uitslingering  uitslingert

32 definities gevonden

• uitsliep — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitslapen. — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsliepen.
• uitsliepen — w. Overgankelijk uitschelden. — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitslapen.
• uitsliepend — w. Onvoltooid deelwoord van uitsliepen.
• uitsliepende — w. Verbogen vorm van uitsliepend, het onvoltooid deelwoord van uitsliepen.
• uitsliept — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsliepen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitsliepen.
• uitsliepte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitsliepen.
• uitsliepten — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitsliepen.
• uitslijp — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijpen.
• uitslijpen — w. Door middel van slijpen een vorm ergens uit krijgen.
• uitslijpend — w. Onvoltooid deelwoord van uitslijpen.
• uitslijpende — w. Verbogen vorm van uitslijpend, het onvoltooid deelwoord van uitslijpen.
• uitslijpt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijpen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijpen.
• uitslijt — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijten. — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijten. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslijten.
• uitslijten — w. Ergatief door middel van slijten een, vaak onbedoelde of dysfunctionele…
• uitslijtend — w. Onvoltooid deelwoord van uitslijten.
• uitslijtende — w. Verbogen vorm van uitslijtend, het onvoltooid deelwoord van uitslijten.
• uitslinger — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslingeren.
• uitslingerde — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitslingeren.
• uitslingerden — w. (In een bijzin) meervoud verleden tijd van uitslingeren.
• uitslingeren — w. Bij dynamische systemen: het reageren op een verstoring.
• uitslingerend — w. Onvoltooid deelwoord van uitslingeren.
• uitslingerende — w. Verbogen vorm van uitslingerend, het onvoltooid deelwoord van uitslingeren.
• uitslingering — n. Het uitslingeren. — n. Bij dynamische systemen: de respons op een verstoring.
• uitslingert — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslingeren. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van uitslingeren.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.