Lijst met woorden van 11 letters bevattend met

  Snelle modus

Klik om een vijfde letter toe te voegen

Klik om de laatste letter te verwijderen

Klik om de woordgrootte te wijzigen
Allemaal alfabetisch  Allemaal op maat  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16

Er zijn 17 woorden van elf letters bevattend met WIJT

kwijtinkjes  kwijtmaakte  kwijtmakend  kwijtraakte  kwijtrakend  kwijtscheld  kwijtschold  kwijtspeelt  kwijtspelen  maakte␣kwijt  raakte␣kwijt  scheld␣kwijt  schold␣kwijt  speelt␣kwijt  spelen␣kwijt  verwijtende  zelfverwijt

23 definities gevonden

• kwijtinkjes — n. Verkleinwoord meervoud van het zelfstandig naamwoord kwijting.
• kwijtmaakte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van kwijtmaken.
• kwijtmakend — w. Onvoltooid deelwoord van kwijtmaken.
• kwijtraakte — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van kwijtraken.
• kwijtrakend — w. Onvoltooid deelwoord van kwijtraken.
• kwijtscheld — w. (In een bijzin) eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd…
• kwijtschold — w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van kwijtschelden.
• kwijtspeelt — w. (In een bijzin) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtspelen. — w. (In een bijzin) derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtspelen.
• kwijtspelen — w. Ergatief door ongelukkig of onverstandig handelen verliezen. — w. Ergatief (Vlaanderen) kwijtraken.
• maakte␣kwijt — w. Enkelvoud verleden tijd van kwijtmaken.
• raakte␣kwijt — w. Enkelvoud verleden tijd van kwijtraken.
• scheld␣kwijt — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtschelden. — w. Gebiedende wijs van kwijtschelden. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtschelden.
• schold␣kwijt — w. Enkelvoud verleden tijd van kwijtschelden.
• speelt␣kwijt — w. Tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtspelen. — w. Derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kwijtspelen. — w. (Verouderd) gebiedende wijs meervoud van kwijtspelen.
• spelen␣kwijt — w. Meervoud tegenwoordige tijd van kwijtspelen.
• verwijtende — w. Verbogen vorm van verwijtend, het onvoltooid deelwoord van verwijten.
• zelfverwijt — n. Een verwijt gericht op zichzelf.

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.