|
Lijst met woorden van 11 letters bevattend met Snelle modus Klik om een zesde letter toe te voegen
Klik om de laatste letter te verwijderen
Klik om de woordgrootte te wijzigen Allemaal alfabetisch Allemaal op maat 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
Er zijn 25 woorden van elf letters bevattend met WIJZEaanbewijzen aanwijzende betaalwijze bewegwijzer bewijzen␣aan bladwijzers bloeiwijzen eerbewijzen geneeswijze handelwijze kijkwijzers levenswijze onderwijzen onderwijzer rijbewijzen terugwijzen toewijzende uitwijzende verwijzende volkswijzen wijzen␣terug wijzerplaat windwijzers zienswijzen zonnewijzer 29 definities gevonden- aanbewijzen — w. (Verouderd) als rechtmatig eigendom toewijzen.
- aanwijzende — w. Verbogen vorm van aanwijzend, het onvoltooid deelwoord van aanwijzen.
- betaalwijze — n. (Financieel), (economie) de manier waarop er betaald wordt.
- bewegwijzer — w. Eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewegwijzeren. — w. Gebiedende wijs van bewegwijzeren. — w. (Bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van bewegwijzeren.
- bewijzen␣aan — w. Meervoud tegenwoordige tijd van aanbewijzen.
- bladwijzers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord bladwijzer.
- bloeiwijzen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord bloeiwijze.
- eerbewijzen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord eerbewijs.
- geneeswijze — n. (Medisch) de handelwijze die men toepast om een patiënt van…
- handelwijze — n. De wijze van handelen, manier van doen. — n. Gedrag, gedraging(en).
- kijkwijzers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord kijkwijzer.
- levenswijze — n. De manier waarop iemand zijn/haar leven leeft.
- onderwijzen — w. Overgankelijk (onderwijs) iemand ~: scholing verzorgen voor iemand.
- onderwijzer — n. (Beroep), (onderwijs) iemand die les geeft (vooral basisschool).
- rijbewijzen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord rijbewijs.
- terugwijzen — w. Overgankelijk door wijzen weer doen gaan naar de plaats vanwaar…
- toewijzende — w. Verbogen vorm van toewijzend, het onvoltooid deelwoord van toewijzen.
- uitwijzende — w. Verbogen vorm van uitwijzend, het onvoltooid deelwoord van uitwijzen.
- verwijzende — w. Verbogen vorm van verwijzend, het onvoltooid deelwoord van verwijzen.
- volkswijzen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord volkswijs.
- wijzen␣terug — w. Meervoud tegenwoordige tijd van terugwijzen.
- wijzerplaat — n. De plaat van een klok waarop de wijzers de tijd aangeven. — n. Een plaat met een schaalverdeling waarop een wijzer een waarde kan aanwijzen.
- windwijzers — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord windwijzer.
- zienswijzen — n. Meervoud van het zelfstandig naamwoord zienswijze.
- zonnewijzer — n. Instrument om de tijd aan te wijzen op basis van de schaduw…
| |