Het woord staat in de Wiktionary

2 korte fragmenten uit het WikiWoordenboek (Dit is een meertalig en vrij woordenboek waaraan iedereen kan meehelpen.)

— Nederlands woord —

• uitbraakte w. (In een bijzin) enkelvoud verleden tijd van uitbraken.

— Nederlands woord, definieer in het Engels —

• uitbraakte v. Singular past indicative and subjunctive of uitbraken (when using a subclause).

8 Nederlandse woorden uit de Nederlandse definitie

bijzin een enkelvoud tijd uitbraken van verleden verleden␣tijd

2 Nederlandse woorden uit de buitenlandse definitie

past uitbraken

7 vreemde woorden uit de buitenlandse definitie

and indicative Singular subclause subjunctive using when

Een achtervoegsel (Nieuw woord gevormd door het toevoegen van een of meer letters aan het einde van het woord.)

uitbraakten

11 subwoorden (Woorden gevonden zoals ze binnen het woord zijn. Minimummaat van 3 letters.)

aak akte braak braakt braakte raak raakt raakte uit uitbraak uitbraakt

4 subwoorden RnL (Woorden geschreven van rechts naar links, gevonden zoals ze zijn in het woord. Minimummaat van 3 letters.)

aar Aar -aar kaar

Een anagram (Nieuw woord gevonden door de volgorde van de letter te wijzigen.)

braakte␣uit

3 anagrammen gevonden met een extra letter (Nieuwe woorden gevormd met de hele letter van het woord en een extra letter.)

braakten␣uit uitbraakten uittrekbaar

3 anagrammen gevonden minus een letter (Nieuwe woorden gevormd met de hele letter van het woord minus een letter.)

braakt␣uit uitbraakt uitraakte

Een neef (Nieuw woord gevonden door slechts één letter te wijzigen.)

uitbraakje

2 lipograms (Nieuwe woorden gevormd door het verwijderen van één letter van het woord.)

uitbraakt uitraakte

Zie dit woord in een andere taal

English Français Español Italiano Deutsch Português

Deze site maakt gebruik van computercookies, klik om meer te weten. Ons privacybeleid. © Ortograf Inc. Website bijgewerkt op 23 juni 2023 (v-2.0.1z). Informatie & Contacten.